Het zuiden van Vietnam

De bus zette ons vorige week af in Ho Chi Minh city, waar meteen het eerste avontuur begon, we werden namelijk ergens midden in de stad gedropt, ver van het centrum en dus ook ver van ons hostel, en er waren geen tuktuks.. Daarbij hadden we nog geen vietnamese dong, dus moesten we eerst nog op zoek naar een pinautomaat. Gelukkig hadden we die snel gevonden en vonden we daarna ook snel een taxi, alleen die wilde natuurlijk veel te veel hebben, en wij hadden geen idee wat normale prijzen waren, en we waren moe en wilden naar ons hostel. Hij bracht ons naar ons hostel, midden in het centrum (lees: heel veel scooters, auto's, busjes, die aan het toeteren zijn). We hadden de eerste nacht een soort upgrade gekregen, maar we moesten wel de tweede nacht weer verhuizen, een heel raar verhaal, want we waren de enigen in het hostel, maar toe maar. We zaten aan de straat kant, dus er was enorm veel kabaal. We besloten naar de night market te gaan, want die moest erg mooi zijn.. Hij viel ons alleen best wel tegen, misschien zijn we verwend met alle mooie night markets die we al gezien hebben.
De volgende dag gingen we op zoek naar de bezienswaardigheden van Ho Chi Minh city; het herenigingspaleis, War Remnants museum en de Notre Dam. Het museum was best indrukwekkend, alleen was het jammer dat een gedeelte van de geschiedenis, datgene wat de Vietnamezen ermee te maken hadden en de vreselijke dingen die zij deden, weg werden gelaten. De Notre Dam was ook leuk om te zien, al was die in Parijs wel een stuk mooier en indrukwekkender. We wilden een tour boeken naar de cu chi tunnels, alleen vonden we die nogal prijzig, en we lazen online dat je ook zelf met de lokale bus naar een minder toeristisch deel van de cu chi tunnels kon (de ben duoc tunnels), dus wij besloten dat te doen. We kochten al wel vast een open busticket, zodat we naar Hanoi konden reizen en de bus stopt dan op die plekken die jij wilt bezoeken, in ons geval is dat; Mui Ne, Dalat, Na Thrang, Hoi An, Hue, Hanoi. En daarna zullen we zelf nog het noorden verder bekijken.
De Ben Duoc tunnels, we wilden vroeg weg gaan, alleen waren we beiden erg moe, dus werd het wat later dan gepland. We wisten welke bussen we moesten nemen, waar we moesten opstappen en dat we moesten overstappen, verder was het nog een verrassing. Het verliep best wel oké, we waren uiteraard de enige toeristen in de bus, wat ons een bezienswaardigheid maakt voor de bevolking, dat is altijd wel erg grappig. Ze willen namelijk graag contact met je maken, omdat ze het erg interessant vinden, alleen praten ze geen Engels dus weten ze vaak niet hoe, dus houden ze het op een beetje lachen en kijken en soms komen ze naar ons toe om ons aan te raken (misschien twijfelen ze of we echt zijn ofzo..). Het is altijd weer een bijzondere ervaring. We kwamen na een paar uur aan bij de verlaten tunnels, de ingang vinden is echt best lastig, dit lazen we al online, maar het was echt een ramp. Gelukkig hadden we hem na lang zoeken gevonden en konden we de tunnels gaan ontdekken, met onze privé gids. Hij liet ons de tunnels van binnen zien, ze zijn erg klein en ontzettend warm, je moet ongeveer kruipen. Het is wel een erg gave ervaring en toch wel een vreemd idee dat de mensen er toen zo lang in hebben gewoond. Ook alle 'booby traps' zijn indrukwekkend om te zien, ze zijn overal; in de tunnels, boven de tunnels, rondom de tunnels. We wilden na de rondleiding eigenlijk nog schieten met een geweer uit die tijd, alleen konden we de schietbaan niet vinden, omdat het personeel en de lokale bevolking niet echt engels praat (zeg maar gerust niet), is het lastig om ze uit te leggen waar wij naar zochten en was het voor hen lastig om ons te vertellen waar wij naar toe moesten. Dus na heel lang in de warmte te hebben gelopen besloten we maar weer terug te gaan naar ons hostel.
Vandaag gaan we naar onze volgende bestemming: Mui Ne, een echte strandbestemming, alleen is het strand hier niet echt mooi, maar er is hier wel strand. We hadden een heerlijk hotel geboekt, met zwembaden, voor 9 euro per nacht met z'n tweeën. Daarvoor heb je een eigen badkamer, een grote kamer, vier zwembaden waar je gebruik van mag maken en airco. Echt top! De eigenaar is een erg aardige Belg. We zijn hier een nachtje langer gebleven dan verwacht, omdat het een heerlijk hotel is, met alles erop en eraan, en we wel toe waren aan een beetje relaxen. Mui Ne zelf heeft verder niet zo veel te bieden. Het strand is niet echt schoon of mooi te noemen, veel afval overal. We hebben nog wel een leuke tour geboekt bij het hotel. We hebben de fairy stream gezien; dit zijn een soort rotsen, je loopt door water heen en dan om je heen zie je allemaal witte en rode rotsen, best bijzonder om te zien. Daarna gingen we naar het vissersdorpje, waar ontzettend veel vissers aan het vissen waren, de hele zee zat vol met schepen. Vervolgens gingen we naar de witte zandduinen, hier hebben we lekker gelopen, het was best bijzonder, want het was een soort sahara, maar als je de andere kant op keek lag daar een groot meer waar mensen aan het vissen waren. De laatste bestemming waren de rode zandduinen, dit was ook wel gek om te zien, al dat rode zand overal. Je had vanaf hier ook een erg mooi uitzicht op alle vissers van het vissersdorpje.
Na heerlijk tot rust te zijn gekomen in Mui Ne gingen we verder naar Da Lat, hier wilden we heel graag de elephant waterfalls en de Pongour watervallen zien. We besloten bij aankomst eerst maar is even de stad zelf te verkennen. We zijn naar het crazy house geweest en naar het paleis. Het crazy house was wel grappig om te zien, de vrouw had huizen gebouwd die bomen voor moesten stellen, omdat ze graag één wilde zijn met de natuur, je kunt hier overnachten, al is dit wel erg duur. Daarna gingen we naar het paleis, dit stelde alleen niet zo veel voor, het leek op een oud kantoorpand en de zalen binnen waren ook niet echt mooi te noemen. Het was verouderd en niet onderhouden. We kwamen easy riders tegen en besloten bij hen een tour te boeken voor de volgende dag. Vooral omdat de easy riders goed bekend staan, ze zijn betrouwbaar en aardig en laten je graag hun land zien.
's Ochtends vroeg stonden er twee motoren klaar, twee easy riders waar wij achterop konden springen. Ze zouden een deel van het platte land en de watervallen laten zien. We kregen prachtige uitzichten te zien, Thai vertelde prachtige verhalen over zijn land, we zagen een prachtige tempel, we namen een kijkje bij een koffie factory (waar koffiebonen werden opgegeten door wezels, die poepen ze vervolgens uit en die bonen worden dan gebruikt om koffie te maken), een silk factory (ook bijzonder om te zien, dit is de manier waarop kleding nu echt wordt gemaakt), en uiteraard de watervallen. De elephant waterval was erg groot en je werd helemaal nat van het water dat naar beneden stortte. Helaas begon het ontzettend hard te regenen toen we aankwamen bij de laatste waterval, de Pongour waterval. Eerst hebben we lang gewacht, in de hoop dat het minder zou gaan regenen, maar dit was helaas niet het geval, dus besloten we toch maar de waterval te gaan bekijken. Onze schoenen waren doorweekt, we hadden poncho's aan, maar die hielden al dat water ook niet echt, doordat het zo hard regende spoelde de grond weg waardoor onze hele schoenen rood waren van het zand.. Het was niet echt een pretje. Daarbij voelde ik mij al niet erg lekker sinds gisteren en deze regen heeft daarbij niet echt geholpen. De waterval was trouwens wel erg mooi, alleen was foto's maken lastig door de regen. De easy riders brachten ons terug naar ons hostel, wij namen een warme douche. Koen is daarna wat beneden gaan eten, ik kan nog niet echt wat eten, maar Koen heeft net een warme thee voor mij gebracht, dus die zal ik is even gaan opdrinken!
Heeeel erg veel liefs vanuit Vietnam!